Monthly Archives: februari 2014
WIJ ZIJN HIER op de stoep bij burgemeester van der Laan
D e m o n s t r a t i e
Zondag 2 maart 16.00 – 20.00
Herengracht 502 Amsterdam
Kom naar onze demonstratie bij de ambtswoning van Eberhard van der Laan, burgemeester van Amsterdam.
We gaan naar Van der Laan omdat hij weigert onze groep WIJ ZIJN HIER te helpen. Hij verdeelt ons en is verantwoordelijk voor hoe mensen zonder papieren behandelt worden in Amsterdam. We zijn kwaad op de wijze waarop hij ons behandelt. Van der Laan zegt dat hij daar niet verantwoordelijk voor is.
Tevens bood hij alleen de helft van onze groep opvang aan. Wij hebben geen
vertrouwen in deze tijdelijke opvang in het voormalige huis van bewaring
aan de Havenstraat. We zien dat de overheid ons alleen maar probeert te
deporteren. Ze spelen met onze levens.
Burgemeester van der Laan moet niet bang wezen voor staatssecretaris
Teeven (asiel en migratie) maar zijn werk beter doen voor de mensen die in
Amsterdam wonen.
Kom ook en demonstreer met ons mee op zondag 2 maart bij de
ambtswoning van Eberhard van der Laan, Herengracht 502 Amsterdam.
Van 16.00 tot 20.00
Aktiegroep WIJ ZIJN HIER
~ E N G L I S H ~
Demo at house of van der laan
Come to our demo at the house of van der laan, mayor of amsterdam.
Herengracht 502
We go to van der laan cause he refuses to help our group, he devides us
and he is responsible for how people without documents are treated in
amsterdam. We are angry with the way he treats us. He says he is not
responsible. Also he decided to only give a proposal to half of the group.
Also we dont trust this temporary help in de havenstraat. We see that they
only try to deport us. They play with our lifes.
Van der laan should not be afraid of teeven but instead do a better job
for people living in amsterdam.
Come protest with us at his doorstep.
Thanks. Actiongroup we are here
WIJ ZIJN HIER en NO BORDER NL protesteren bij Spaanse consulaat
Ter herdenking van de doden van Ceuta en Melilla en voor het stoppen van het moorden en opjagen van migranten aan de grenzen van Fort Europa organiseerden WIJ ZIJN HIER en het No Border Netwerk donderdag 27 februari een picketline bij het Spaanse consulaat in Amsterdam.
We willen vrije migratie en vestiging voor iedereen en overal! Vrijheid voor beweging. Ook voor vluchtelingen.
In de laatste week van februari zijn er internatnationale protestherdenkingen voor Spaanse en Marokkaanse consulaten, ambassades en of andere overheidsinstellingen. Dit vanwege het bloedbad die Marokko en Spanje aanrichtten bij de Spaanse enclave Ceuta op 6 februari waarbij minstens 9 onschuldige asielzoekers in koelen bloede vermoord werden en tientallen vluchtelingen gewond raakten.
WIJ ZIJN HIER demonstreert 27 februari bij het Spaanse consulaat in Amsterdam wegens moordpartij op migranten aan Spaans-Marokkaanse grens
Donderdag 27 februari 16.00 – 18.00
picketline bij Spaanse Consulaat
Frederiksplein 34 in Amsterdam
Ter herdenking van de doden van Ceuta en Melilla en voor het stoppen van het moorden en opjagen van migranten aan de grenzen van Fort Europa. Georganiseerd door WIJ ZIJN HIER en het No Border Netwerk.
Vrije migratie en vestiging voor iedereen en overal!
Met de heldere eis ‘Opheldering over de doden aan de grenzen van Ceuta en Melilla’ wordt de internationale gemeenschap opgeroepen, om in de laatste week van februari protestherdenkingen te organiseren voor Spaanse en Marokkaanse consulaten, ambassades en of andere overheidsinstellingen afkomstig uit die landen.
Op 6 februari probeerden 400 migranten in een collectieve actie de
zwaar beveiligde grens van de Spaanse enclave Ceuta in Marokko vanuit
zee te overwinnen. Het betreft een van de twee directe buitengrenzen
van de EU op Afrikaanse bodem. De Spaanse Guarda Civil beantwoordde
deze poging om het grondgebied van de EU te bereiken door op mensen in
het water te schieten met rubberen kogels en traangas. Marokkaanse
agenten van de grenspolitie, ondersteund door lokale racisten, namen
vanaf de wal deel aan de moorddadige klopjacht. Tenminste negen mensen
verloren op die dag het leven, en ten minste 50 worden volgens de
groep ‘Illegale mensen uit Sub Sahara in Marokko’ nog steeds vermist.
Tientallen raakten gewond en werden illegaal gedeporteerd naar Marokko.
De moorddadige klopjacht aan de buitengrenzen van de EU is het directe
en door alle EU-lidstaten bewust gekozen gevolg van de uitgebreide
militarisering en de externalisering van de buitengrenzen van de EU.
Het is onderdeel van de oorlog van de EU-migratieregimes en haar
bondgenoten tegen allen die zich het recht nemen op vrij verkeer
tussen Afrika en Europa. De ruim 300 slachtoffers van de ramp bij
Lamperdusa zijn nog niet begraven of een volgende ramp heeft alweer
plaats gevonden. In dit geval laat de Marokkaanse overheid zich als
een betrouwbare poortwachter van de EU inzetten. In de hoop op
bevoorrechte economische en politieke betrekkingen met de Europese
mogendheden creëert Marokko een soort voorgeborchte voor migranten bij
de muren van Fort Europa.
De internationale oproep van Interact (transnationaal netwerk) is in
Nederland overgenomen door de migrantengroep ‘We Are Here’ en het No
Border Netwerk Nederland. Het moet afgelopen zijn met de
militarisering van het grensregime. De grenzen van Fort Europa worden
steeds verder naar Afrika opgeschoven (externalisering van de EU
grenzen). Dat de Marokkaanse staat moet stoppen taken te vervullen wat
betreft EU grenscontroles.
Ofwel: opening van alle Europese grenzen en in het bijzonder bij Ceuta
en Melilla. Vrijheid van beweging en vestiging voor iedereen. En
opheldering over de slachtpartij van afgelopen 6 februari.
Meer informatie zie www.no-border.nl en via 0659640858.
bron:
– http://www.afrique-europe-interact.net/?article_id=113&clang=0
– Spaanse grenspolitie schiet met rubberkogels naar migranten
Zij Zijn Hier
Een korte documentaire over het leven van vluchtelingen in de vluchtgarage in de Nederlandse hoofdstad, Amsterdam. Over hoe mensenrechten, ook in Nederland, maar relatief zijn.
Een productie van Eline Vreugdenhil en Bram Vernhout
Muziek: Tom Schipper
Onjuiste berichtgeving in Het Parool over Vluchtgarage
Hoewel Het Parool het zegt te betreuren een aantal beschuldigende uitspraken van Stadsdeelvoorzitter Herrema over de Vluchtgarage zonder wederhoor in de krant te hebben gepubliceerd weigert Het Parool te rectificeren. Op onze beurt betreuren wij dit temeer diverse uitspraken van Herrema onjuist zijn. Wel heeft de krant onderstaande brief van Pieter Smit gepubliceerd in de zaterdageditie van 22 februari onder de kop Gejok over Vluchtgarage:
In het Het Parool van afgelopen woensdag jokt stadsdeelvoorzitter Herrema over
de asielzoekers in de gekraakte Vluchtgarage als hij zegt dat er steeds
vaker gevochten wordt, en het draagvlak in de buurt terugloopt. Kwalijker
is dat hij suggereert dat de problemen allemaal door de bewoners worden
veroorzaakt.
Zeker er is grote onzekerheid en (meestal terechte) terugstuur-angst bij
de ongeveer 70 asielzoekers, met ook af en toe een ferme ruzie. En er zijn
enkele echte incidenten geweest.
Maar het laatste incident tussen bewoners is alweer van weken geleden en
werd mede veroorzaakt doordat GGD eerder passende hulp weigerde aan een
soms ernstig verwarde bewoner.
Ander probleem was dat de problemen van Amsterdam Zuid-Oost ook
een beetje ons pand proberen binnen te kruipen: Twee brutale
drugsdealertjes van buiten waarvan een met een mes dreigde toen bewoners
hem er uit wilden hebben.
Politie is diverse keren gebeld over problemen met dealers en weigerde
aanvankelijk iets te doen. Toen bewoners de andere dealer zelf gingen
aanpakken is er door deze dealer een naar nu blijkt valse aangifte
gedaan, die nu ook als zodanig door justitie wordt onderzocht.
Herrema gebruikt nu deze valse aangifte van een bij de politie bekende
drugsdealer als argument dat de veiligheid niet op orde is.
Herrema’s claim dat het draagvlak in de buurt flink is afgenomen is
gebaseerd op opmerkingen van drie ongeruste buurtbewoners bijna zes weken
geleden. Sindsdien is twee maal met deze buren gepraat en zijn ze
zichtbaar blijer met de vluchtelingen. Ze blijken vooral boos over dat het
stadsdeel en Amsterdam te weinig doen om de vluchtelingen te helpen. Als
deze drie dus al maatgevend zijn, dan is het draagvlak voor de
vluchtelingen juist toegenomen.
Kortom bewoners worden gelukkig snel beter in incidenten voorkomen,
Herrema verjokte de feiten en geeft de vluchtelingen de schuld van
problemen die grotendeels gewoon Zuid-Oost problemen zijn die de
vluchtelingen juist buiten willen houden. Hij baseert zich bij zijn gejok
op inmiddels herziene meningen en een gejokte aangifte waarbij hij vergeet te
melden dat GGD tot voor kort weigerde passende hulp te geven aan een
verwarde bewoner en dat politie pas sinds enkele dagen meewerkt aan het
weren van dealers.
Heer Herrema, graag maken de vluchtelingen samen met u en uw opvolgers een
succes van de Vluchtgarage!
Pieter Smit is vrijwilliger bij de Vluchtgarage en werkte eerder in
vluchtelingenkampen in Somalie, Sudan en Ethiopie.
WIJ ZIJN HIER demonstreert bij De Rode Hoed in Amsterdam
Zondagmiddag 9 februari demonstreerden we voor onze basisrechten bij het debatcentrum De Rode Hoed aan de Keizersgracht in Amsterdam. Met een volle bus van de Theaterstraat kwamen we vanuit de Vluchthaven en de Vluchtgarage en het Surinameplein naar de Rode Hoed waar de Sambaband Rhythms of Resistance ons vergezelde met opzwepende beats.
Vlak voor aanvang van het debat hielden binnen in de zaal enkele aktivisten een ludieke aktie als de Commissie Handhaving Mensenrechten maar werden tegengewerkt door de beveiliging.
Buiten daarentegen kon WIJ ZIJN HIER bijna 3 uur lang ongestoord demonstreren. De politie had de gracht afgezet voor gemotoriseerd verkeer zodat we alle ruimte hadden pal voor de ingang het inhumane vluchtelingenbeleid van de overheid aan te klagen. Binnen voelde de uitvoerder van dit regeringsbeleid zich veilig maar na afloop durfde Teeven ons niet te passeren en nam onder strenge beveiliging via een zijdeur het hazenpad terwijl hij luidruchtig uitgejoeld werd
Diverse aktivisten maakten fotos van de demo:
Somaliërs zijn onuitzetbaar
Somali’s die op internet te vinden zijn met uitspraken direct tegen Al Shabaab of Al Qaeda, of met uitspraken ten faveure van westerse (vrouwen / homo) rechten, lopen in principe overal in Somalië risico om door hen bedreigd, gestraft of vermoord te worden. Somalië heeft veel en goed internet. Al Shabaab is internet savvy. Er zijn diverse voorbeelden van mensen die vanwege tweets of facebook mishandeld en met de dood bedreigd zijn.
Tweede risico: Daarnaast recruteert Al Shabaab ook actief ontheemde jongeren in alle grote steden (ook in Eastleigh-Nairobi, Kenia, waar sommige NL-Somali’s nu heengestuurd worden), juist ook onder jongeren die westerse talen spreken, en ervaring hebben met Europeanen / Amerikanen. Die zoeken ze onder andere voor meer Nairobi-shopping mall achtige aanslagen. Daarnaast zoeken ze bewust jongeren met weinig lokale clan-binding, omdat het Somalische clan-systeem als een groot probleem voor de eenheid binnen Al Shabaab gezien wordt. Zowel ontheemden, als gedwongen teruggestuurden, worden beschouwd als weinig clan-gebonden.
Dat weten ook weer de Somalische en Keniaanse veiligheidsdiensten, en die vinden daarom Somali’s die zonder duidelijk clan-inbedding uit Europa komen, extra verdacht.
Het derde risico werd in November 2013 duidelijk, toen een door Nederland uitgezette Somalische jongen gewond raakte bij een bomaanslag op een groot hotel in Mogadishu: (Gedwongen/) terugkerende Somali’s, die niet worden opgevangen door hun familie, zetten hun enige vaardigheid in, die in Somalië bruikbaar is: Communiceren met westerlingen.
Dus gaan bedelen voor de grote hotels, of werken voor internationale organisaties. (Ikzelf had er in Somalië ook twee op de loonlijst staan) Dus komen zij precies terecht waar de Shabaab-bommen ontploffen.
Ander geweldsrisico:
1. Mafia-geweld:
Het meeste geweld tegen gewone Somali’s komt niet van Al Shabaab, maar van de milities van krijgsheren. Die hebben niets aan autonomie ingeboet, alleen hun geweld richt zich nu minder tegen de politiek, en meer tegen burgers en hun economie. Noch de Somalische regering, noch de burgemeester heeft ook maar iets te zeggen in de woonbuurten van de hoofdstad, zegt de burgemeester van Mogadishu. Grote delen van de hoofdstad, vooral de woonwijken van gewone mensen, zijn onveiliger geworden sinds Al Shabaab daar vertrok. Daar is een goed Deens rapport van, dat ook door onze staatssecretaris geciteerd wordt. Security and human rights issues in South-Central Somalia, including Mogadishu (2012) Report from Danish Immigration Service’s fact finding mission to Nairobi, Kenya and Mogadishu, Somalia page 9 and16-22.
Bijkomend risico is de totale economische en politieke uitsluiting van iedereen die niet door een bewapende clan-coalitie beschermwaardig wordt gevonden.(zelfde rapport, p9) En daar valt een groot deel van de afgewezen Somalische asielzoekers onder. Dan verhonger je. Want zelfs om op straat koekjes of kranten te verkopen, moet je het akkoord hebben van zo’n clan-mafia.
2. Risico op geweld door overheid , en een serie oorlogjes met Kenia:
Daarnaast dreigt in het zuiden een nieuwe oorlog, tussen de ‘officiele’ Somalische regering en Kenia, die daar een soort eigen bufferstaat probeert te creëren. (Juba-land) Overgelopen delen van Al Shabaab worden door de regering ingezet. De regering probeert ook ‘eigen’ soldaten te zoeken, weer dus jongens die niet aan een clan vastzitten. Het zal waarschijnlijk geen grootschalige, open verklaarde oorlog worden. Maar Somalië probeert concessies af te dwingen, door (af en toe samen met Al Shabaab) het Keniaanse leger te dreigen en beschieten. En die slaan keihard en ongericht terug, vooral in het zuiden buiten de steden. (Waar een deel van de afgewezen Somalische asielzoekers vandaan komen.) Daarnaast: Overheid kan teruggestuurde Somali’s met internationale ervaring zien als potentiële Shabaab-aanhang: risico opsluiting, waarbij overlijden aan arrestatie of detentie komt veel voor.
Conclusie: Door NL teruggestuurde Somaliers lopen, veel meer dan de meeste ‘gewone’ Somali’s, de kans op ‘targeted violence’, op ‘random violence’ en een forse kans om onder dwang van geweld (of om te ontsnappen aan de honger) in een of andere dadergroep van buitensporige geweldplegers te komen.
Er is dus een risico-matrix met vier mogelijke dadergroepen (buitenlandse troepen, regeringstroepen, clan-milities, Al Shabaab), en drie soorten geweld: gericht politiek, willekeurig (waaronder sexueel), en economisch gemotiveerde ‘turf wars’. Alle vier de groepen maken zich in wisselende intensiteit schuldig aan alle drie de vormen van geweld. Er zijn voor potentieel terug te sturen Somali’s dus ook twaalf risico’s, die voor de verschillende ‘soorten’ Somali’s zeer verschillend uitpakken.
De recente brief van de staatssecretaris erkent en analyseert slechts een van deze twaalf risico’s. (politiek geweld door AL Shabaab) De andere voor Somalië geldende landen-documenten hebben in hun conclusies grotendeels de zelfde omissie.
Geweldsrisico’s die door NL worden erkend, worden in de perceptie van de Nederlandse asiel-autoriteit beschouwd als voorspelbaar niet optredend in sommige delen van Somalië. Maar de recente geschiedenis laat zien dat het geweld in Somalië bij uitstek een nomadisch karakter heeft. Regering, buitenlandse troepen, Al Shabaab en milities van krijgsheren wisselen voortdurend van positie, en van coalitie. Gebieden die door de regering recent als ‘bevrijd’ werden geclaimd, worden soms na enkele dagen weer verlaten, of snel verwaarloosd. Lokale leiders nodigen dan een warlord of een Shabaab-militie uit om de boel met stille trom over te nemen. Bovendien is het risico van gedwongen recrutering door groepen die zeer ernstige misdaden plegen, juist ook groot op de plaatsen waar het politieke geweld minder zichtbaar is.
In dit licht is de jongste brief van de staatssecretaris, ook in combinatie met eerdere documenten, mijns inziens onvolledig en inadekwaat als hulpmiddel voor de politiek, ambtenarij en de rechtelijke macht om de veiligheid van terug te sturen Somali’s te beoordelen.
Vriendelijke groet, Pieter Smit.
9 februari demonstreert WIJ ZIJN HIER in Amsterdam voor onze basisrechten
Zondag 9 februari demonstreren we voor de basisrechten van vluchtelingen. We willen verblijfsrecht en vrijheid van beweging. We willen recht op zorg en we willen een menswaardig bestaan dat ons door de Nederlandse overheid ontnomen wordt
Bij de ingang van het debatcentrum De Rode Hoed aan de Keizersgracht in Amsterdam zullen we onze stem laten horen. Daar vindt die middag een debat plaats met deporteur Fred Teeven, Eduard Nazarski van Amnesty International en voormalige vluchteling Sander Terphuis. Terwijl ze met elkaar debatteren over de xenofobe stelling ‘als de vreemdeling een gezicht krijgt‘ laten wij ze dat gezicht zien
We zullen demonstreren voor alle vluchtelingen in Nederland. Ook voor hen die niet zichtbaar zijn doordat ze vastzitten in detentiecentra of anoniem over straat zwerven. Wij geven deze mensen een gezicht die Teeven niet wil zien maar die net als elke Nederlander een menswaardig bestaan willen leiden om in vrijheid deel te nemen aan de samenleving
WIJ ZIJN HIER is een aktiegroep van voornamelijk uitgeprocedeerde vluchtelingen waarvan de meesten niet terug kunnen naar het land van herkomst. We zijn niet uitzetbaar hebben geen vrijheid van beweging en krijgen geen verblijfsvergunning. Elke basale mensenrecht wordt ons ontzegt maar sinds september 2012 laten we ons niet meer vertrappen en strijden we voor onze mensenrechten. We vragen aan Teeven de uitspraak van de Raad van Europa uit te voeren om mensen zonder papieren te voorzien in hun basisrechten als voedsel kleding en onderdak
* Wees solidair met vluchtelingen en doe mee!*
Zondag 9 februari demonstratie
De Rode Hoed
Keizersgracht 102 in Amsterdam
16.00 – 18.00
Collective Struggle of Refugees: Lost. In Between. Together.
From November 29 to December 1st representatives of We Are Here worked together with about 25 artists and students to develop a new model for a cooperative between artists, students and refugees, entitled the “We Are Here Cooperative,” which was presented on December 6 2013 in cultural and political center De Balie in Amsterdam.
The plan for the We Are Here Cooperative exists of a vacant building, in which artists, students and refugees would develop a variety of cultural programs in order to gain visibility and economic independence, amongst others in the form of the departments We Are Here Learning (lecture programs developed in collaboration with refugees), We Are Here Open Lobby (a lobby apparatus to advise politicians and inform refugees on their legal rights) and We Are Here Reporting (an independent media channel highlighting the daily struggle of refugee communities).
Here you can read the Collective Struggle of Refugees. Lost. In Between. Together.
