Inspraak commissie Algemene Zaken, 29 oktober 2016

Donderdag 29 oktober spraken vier mensen in bij de commissie algemene zaken van de gebbbmeente Amsterdam over de opvang in Daalburgh. Hoofdmoot was de verhuizing van 13 zeer zieke mensen van de Daalburgh naar de BBB de maandag ervoor. De rechter besliste eerder dat zij daar 24 uurs opvang en zorg zouden krijgen. Er was echter geen ruimte, het personeel was niet geïnformeerd en er is sprake van een medisch onverantwoorde situatie. Het werpt ook een licht op de verschrikkelijke omstandigheden in de BBB.
 
Onder de teksten van Gerd Beckers, arts, Annette Kouwenhoven van het Wereldhuis, Margreet Kroesen van Dokters van de Wereld en hun persbericht en de tekst van Henk Griffioen.
Foto uit archief: voor de BBB

Inspraak Gerd Beckers, arts

Geachte voorzitter, college, toehoorders

Ik ben niet gewoon in de raadszaal in te spreken.
Bij de 13 patiënten uit Daalburgh ben ik betrokken als onafhankelijk arts.
Ik heb hun dossiers gelezen
en de brieven van hun behandelaars.
Ik heb hen ontmoet
in Daalburgh en gisteren in de BBB.

De mensen zijn opgeknapt van hun jaar 24-uursopvang in Daalburgh.
Behandeldoelen werden behaald, hun gezondheid verbeterde.
Het zorgaanbod van het Leger des Heils:
Dagstructuur, begeleiding bij medicatie-inname, psychosociale steun, leefgeld;
allemaal belangrijke voorwaarden om een medische behandeling te doen slagen.

Er is een patiënt die 3x per week naar de dialyse moet,
In de BBB loopt hij het risico om door een simpele verkoudheid ernstig ziek te worden als gevolg van zijn verminderde afweer.

Diezelfde reële angst voor infectie heeft de patiënt die anti H-I-V-medicatie moet nemen.
Als het hem, door chaos en stress om hem heen, niet lukt om in rust zijn medicatie te nemen, dan neemt het virus het weer over.
AIDS is dan plotseling weer een dodelijke ziekte.

Als door kanker het vocht niet meer uit je benen kan dan moet je dit met een apparaat thuis er weer uit persen. Daarvoor heb je wel enige privacy nodig.

Dat geldt ook voor de patient die haar urine en ontlasting niet goed kan ophouden als gevolg van de operatie en bestraling voor baarmoederhalskanker.
Zo een kwetsbare vrouw in een stapelbed op zaal opvangen kan geen passend zorgaanbod genoemd worden.

Depressies, obsessief-compulsieve stoornis, Post Traumatische Stress, verslavingen… Alle verbeterden in het afgelopen jaar.
Maar zonder stabiele woonomgeving is behandeling niet mogelijk.
De brieven van de behandelaars zijn daar heel helder over.

De Bed Bad Brood voorziening is in zijn geheel niet geschikt als 24 uurs opvang voor deze kwetsbare patiënten
Het is inhumaan.
Behandelaars geven duidelijk aan dat behandelingen kunnen niet door kunnen gaan.
En voor enkelen is de situatie levensbedreigend in verband met besmettingsgevaar.

Met deze mensen worden risico’s genomen die vanuit een medisch oogpunt volstrekt onacceptabel zijn.

Dat is wat u moest weten.
Ik nodig u uit om deze patienten eens te ontmoeten, dan ziet u het zelf.
Dank u voor uw aandacht.


 

Inspraak Henk Griffioen

We hebben nu een motie en een gerechtelijke uitspraak die hetzelfde zeggen: kwetsbare mensen verdienen 24 uurs opvang met begeleiding ook nadat hun jaar op Daalburgh is afgelopen.

De rechter gaat daarbij nog iets verder: het is nu uitsluitend de arts die bepaald of er noodzaak  is tot een 24 uurs opvang. Dat doet hij vanuit medisch opzicht, dus niet langer meer met door het college gedicteerde criteria. Zij zijn namelijk geen artsen.

Op papier lijkt het allemaal wel mooi geregeld, maar de praktijk laat een totaal ander beeld zien. De aankomst in de Walborg was rommelig, er was geen ruimte en het personeel wist niets over de medische behoeften van deze groep zeer zieke mensen. Met vier of zes mensen op kleine kamertjes met stapelbedden gepropt wordt ook een daadwerkelijk medisch risico genomen. Het maakt op een pijnlijke manier duidelijk wat het leven in de BBB inhoudt. Veel mensen dicht op elkaar in miserabele omstandigheden plus overdag op straat leidt tot vele crisissituaties. We zien schrikbarend veel schorsingen en het gevolg is dat velen van de meest kwetsbaren weer op straat belanden. Een falende hulpverlening dus.

We weten dat dit schorsingspercentage sterk teruggebracht kan worden door kleinschaligheid, door de aanwezigheid van vrijwilligers, volgens onderzoek van het COA ,  door begeleiding ipv bewaking en natuurlijk door het bieden van leefbare omstandigheden, te weten 24 uurs opvang.

Kijkend naar het Programma vreemdelingen 2.0 zie ik dat de veldtafel op de achterbank is gezet en dat er nu een nieuw beslissend orgaan is waar het 24 uurs opvang betreft: het expertteam. Dat bestaat uit de IND, de partij die eerder afwees, uit de DT&V, de partij die wil dat ze terugkeren, de IOM, de organisatie die bij terugkeer helpt en de GGD. Die organisaties gespecialiseerd in het alsnog verkrijgen van een status, zoals ASKV en VW , staan buitenspel. Een mijns inziens gevaarlijke ontwikkeling.

Daarnaast worden er voor mensen met perspectief in Nederland hoge drempels opgeworpen, door criteria en de onmogelijke eis van documenten om je perspectief  aan te tonen. Gevolg is dat bijna niemand van de groep die kans heeft  op een status ( zo’n 40 %)  baat heeft bij dit programma. Het bereiken van perspectief wordt in feite alleen gestimuleerd  voor de kleine groep waarvoor terugkeer mogelijk is, rond de 5 %

De bereikte resultaten wat betreft perspectief  steken dan ook schril af bij die van andere steden, zoals bleek tijdens het landelijk Symposium over opvang.

Op basis van het aantal plaatsen is dat 5% terugkeer en 3% status. Op basis van het aantal deelnemers is dit zelfs minder dan de helft hiervan.

Het inmiddels aangetoonde dwaalspoor was dat slechte omstandigheden in de BBB  perspectief  zou  bevorderen. De waarheid is dat goede omstandigheden meer resultaten opleveren  voor zowel wat betreft terugkeer, het verkrijgen van status als genezing.

Het wordt hoog tijd om deze conclusies om te zetten naar de praktijk.


 

Persbericht Dokters van de Wereld

Dokters van de Wereld keurt gesleep met ernstig zieke migranten af

Hulporganisatie Dokters van de Wereld spreekt haar sterke verontwaardiging uit over de wijze waarop de Gemeente Amsterdam afgelopen maandag inderhaast een twaalftal ernstig zieke uitgeprocedeerde asielzoekers heeft verplaatst naar een nieuwe 24-uursopvang. Dat gebeurde nadat afgelopen vrijdag de rechter in hoger beroep bepaalde dat de twaalf recht hebben op een 24-uursvoorziening. De verhuizing is volgens Dokters van de Wereld onnodig snel uitgevoerd en bijzonder chaotisch verlopen. De nieuwe voorzieningen brengen ernstig risico’s met zich mee voor verdere gezondheidsschade, zo stelt de hulporganisatie. Dokters van de Wereld eist daarom dat de Gemeente Amsterdam het 12-maandencriterium schrapt.

De verhuizing vanuit de 24-uursvoorziening in Daalburgh is een direct uitvloeisel van dat criterium. De opvang is vorig jaar in het leven geroepen voor ernstig zieke ongedocumenteerden. De gemeente heeft besloten om de groep te verhuizen, maar stuitte op verzet van de gedupeerde patiënten en maatschappelijke organisaties.

De opluchting bij Dokters van de Wereld over het vonnis van vrijdag maakte snel plaats voor verontwaardiging toen de gemeente maandag de twaalf verhuisde. De ernstig zieke patiënten zijn overgebracht van de opvanglocatie Daalburgh in Amsterdam zuidoost naar De Walborg, een nachtopvanglocatie in Buitenveldert.

Voorzieningen

Volgens Arianne de Jong, directeur van de hulporganisatie, had de gemeente zich moeten verzekeren van adequate voorzieningen op de nieuwe locatie: “Het betreft mensen met ernstige aandoeningen, zoals nierinsufficiëntie, hartproblemen, posttraumatische stres stoornis en ernstige maag- en darmproblematiek. De Walborg is onvoldoende toegerust voor personen met ernstige chronische aandoeningen. Dit had met simpele aanpassingen beter kunnen worden ingericht. Bijvoorbeeld door plaatsing van douchestoeltjes voor mensen die slecht ter been zijn, een toilet dat op slot kan en een werkende invalidendouche. De gemeente had meer tijd moeten nemen om de locatie geschikt te maken voor de ernstig zieke bewoners, zodat ze dezelfde voorzieningen zouden hebben als in Daalburgh. Ze zijn immers bekend met deze groep.” De hulporganisatie beraadt zich, samen met partnerorganisaties, op stappen om de gemeente te bewegen menswaardige en adequate voorzieningen te bieden aan deze groep.

Dokters van de Wereld eist bovendien van de Gemeente Amsterdam dat ze het 12-maandencriterium definitief uit het Programma Vreemdelingen schrapt. Het gewraakte criterium bepaalt dat ongedocumenteerden die 24-uursopvang nodig hebben het recht op die opvang na een jaar verliezen. Daarbij wordt onvoldoende rekening gehouden met hun individuele medische situatie. Ook wie nog steeds ziek is, kan na een jaar het recht op 24-uursopvang verliezen. Ze zijn dan aangewezen op de zogenaamde bed-, bad- en broodvoorziening, welke alleen opvang in de nacht biedt.

Complicaties

“De nieuwe voorzieningen in De Walborg zijn volstrekt ontoereikend om lopende behandelingen te laten slagen”, stelt ook Gerd Beckers, arts en aangesloten bij Dokters van de Wereld. “In de oude 24-uurs voorziening ging het goed met de patiënten, hun klachten verbeterden en behandeldoelen werden behaald. De kans op vermijdbare complicaties in de nieuwe locatie is levensgroot.”

In het hoger beroep dat afgelopen vrijdag diende van de patiënten tegen de gemeente en het Leger des Heils, benadrukten ook de behandelend artsen van de patiënten de nood van de patiënten. Volgens hen is het essentieel voor hun patiënten dat de 24-uursopvang en de rust gecontinueerd worden.

Dokters van de Wereld eist van de gemeente dat ze adequate opvang  biedt, zuiver op grond van medische indicatie. “Amsterdam loopt wat dat betreft ver achter op andere Nederlandse gemeenten”, zegt De Jong daarover. “Amsterdam hanteert als enige Nederlandse stad het bikkelharde 12-maandencriterium.”


Inspraak Margreet Kroesen, Dokters van de Wereld

margreet-kroesen


Inspraak Annette Kouwenhoven, Wereldhuis

annette-kouwenhoven