Monthly Archives: mei 2015
POLITIEGEWELD TEGEN WIJ ZIJN HIER
vrydagmiddag 29 mei 2015 werden 7 vluchtelingen gearresteerd by de stopera in amsterdam. vluchteling ilhaam awees en een supporter van wij zijn hier geven hun kant van het verhaal over het politiegeweld.
ilhaam awees :
Ik wil mijn ervaring met jullie delen.
Ik heb nog nooit meegemaakt wat ik gisteren bij de politie heb gezien.
Toen we aankwamen bij het stadhuis mochten we niet naar binnen.
Ik stond achter en ik zag een paar mensen binnen proberen te komen en mensen gingen heen en weer rennen. Ook zag ik door het raam mensen gebaren dat de deur dicht moest. Het was een paar minuten een ongemakkelijke sfeer.
En toen kwam een vrijwilligster met soep. Ik was buiten met andere mensen en een paar mensen waren binnen. We zaten rustig soep te eten en te praten. Toen ging ik naar binnen om iemand te zoeken. Ik zag een politieagent die vertelde dat we het gemeentehuis moesten verlaten en buiten verder moesten demonstreren.
Toen ging iedereen naar buiten.
Na een tijdje gingen we praten om een plan te maken hoe we naar onze slaapplaats konden komen in Noord.
Maar toen ………….
Toen pakte een agent één van onze jongens op. Hij werd in de auto gestopt die vervolgens hard wegreed. Daarna liep het uit de hand.
Eerst waren mensen zo boos; waarom heeft de politie de man gearresteerd?
Zij gingen schreeuwen en achter de auto aan rennen om hem te stoppen maar hij reed heel hard.
Toen ging de politie weer achter deze mensen aan. Ik voelde me alsof ik in een actiefilm terecht was gekomen.
Toen gingen de mensen naar de politie om te vragen waarom hij was gearresteerd.
Deze mensen werden door de politie op de grond geduwd. Deze politiemensen waren zo jong en ze keken naar ons alsof ze niet met ons wilde praten.
Ik zag van achter dat de politie met een wapenstok een paar mensen heeft geslagen.
Ik zag ook politie met een hond.
Ik voelde me net een hollywoodactrice toen ik boven ons een helikoper zag vliegen. Ik moet er nu zelfs een beetje om lachen: zijn wij zo belangrijk dat ze een helikopter sturen? Maar op dat moment was het niet leuk, maar heel beangstigend.
Ik vind het echt erg wat met mijn vrienden is gebeurd. Veel zijn geslagen en iemand is zelfs naar het ziekenhuis gebracht door een supporter. Ik schaamde mij dat de mensen die ons altijd helpen ook geslagen werden. Zeven mensen zijn gearresteerd, zij werden in een auto gestopt en weggebracht. Wij wisten niet wat er met hen zou gebeuren. We konden hen niet helpen want dan werden we zelf geslagen of gearresteerd. We waren allemaal heel ontdaan.
Het was een spannende, heftige dag en ik was zo verbaasd.
Ik denk niet dat er geweld nodig was geweest.
Gr, ilhaam xxx
+ + + + + + + + + + +
getuigeverslag van een supporter :
Er waren 7 arrestanten, grotendeels vanwege belemmering omdat mensen verhaal gingen halen waarom vrienden gearresteerd werden.
1 persoon zit nog vast, de rest is zonder voorgeleiding en zonder dagvaarding heengezonden. Dat zegt voldoende dat er dus niks aan de hand was en mensen niet gearresteerd hadden moeten worden. Witte mensen werden niet gearresteerd al gingen ze op dezelfde manier verhaal halen als de gekleurde mensen. 1 vrouw, Afrikaanse afkomst met papieren, werd gearresteerd en nadat ze in het busje haar documenten liet zien werd ze meteen vrij gelaten en niet mee genomen naar het bureau zoals de mensen zonder papieren.
Er wordt vandaag door 1 gearresteerde aangifte gedaan van mishandeling door politie (of iig een poging tot aangifte) anderen volgen wellicht nog.
De politie was super bruut en een bonk agressie. Ze luisterden nergens naar. Mensen die verhaal kwamen halen kregen meteen meppen, iedereen die in de buurt kwam werd gemept. De politie had geen enkel interesse in de-escaleren, alles wat ze deden was escalerend, en dat leek kwade opzet. Pepperspray, honden, helikopter en veel geweld met lange latten zijn ingezet.
In de busjes na arrestatie plaatsten agenten racistische opmerkingen. De groep die het plein bij de stopera afgeduwd werd nadat de arrestaties waren gevallen, had te maken met dreigende stokken, blaffende agenten en heel veel testosteron onder een flinke groep zeer jonge agenten en stillen. Terwijl de groep ondertussen behoorlijk in shock was; verschillende mensen aan het huilen, vol ongeloof, verdrietig, boos, vernederd, confuus, etc.
Veel mensen hadden ook fysieke pijn door de klappen die ze hadden gehad, 1 persoon is met een supporter naar het ziekenhuis gegaan om de verwondingen aan zijn arm te laten checken.
Dat deze groep 5 uur daarvoor uit hun huis was gezet en op straat was gedonderd voor de zoveelste keer. En dat ze als de outcast van de samenleving worden behandeld en geen toegang hebben tot basale voorzieningen, zelfbehoud, werk, studie, gezondheid, was niet relevant voor deze agenten. Een maand geleden werkten agenten mee aan het afpakken van tentjes, deze keer slaan ze de groep die zonder iets op straat staat in elkaar, wat gebeurt er de volgende keer?
ONTRUIMING VLUCHTGEBOUW
Vrijdag 29 mei 2015 om 12 uur verlaten de vluchtelingen van We Are Here het ‘Vluchtgebouw’. Dit is het gekraakte pand Jan Tooropstraat 649 waar ze sinds augustus 2014 hun intrek hadden genomen, nadat ze uit de Vluchthaven waren gezet.
De vluchtelingen verlaten het gebouw vrijwillig, na overleg met de eigenaar, omdat het pand wordt afgebroken. De eigenaar heeft zich in de 9 maanden van hun verblijf zeer behulpzaam betoond.
Waar de vluchtelingen nu heen moeten, is onduidelijk. Behalve tijdelijke overnachting is er geen andere plek. Zij zijn op zoek naar een ECHTE oplossing, geen BBBopvang waar ze alleen ’s nachts kunnen slapen en ’s morgens weer uit moeten.
De actiegroep We Are Here is twee en een half jaar geleden gestart om aan de kaak te stellen dat vluchtelingen worden afgewezen en dan op straat worden gezet. Een reden voor afwijzing van asiel is vaak dat ze geen documenten hebben, terwijl ze zijn gevlucht voor oorlog en vervolging. De vluchtelingen kunnen niet terug naar landen als Somalie, Sudan, Ethiopie of Eritrea, vanwege angst voor geweld of omdat ambassades niet meewerken aan terugkeer.
Oproep:
– Kom vrijdag 29 mei voor 12 uur ’s middags naar het Vluchtgebouw om solidariteit te tonen met de vluchtelingen. Adres: Jan Tooropstraat 649, Amsterdam.
– Loop om 12 uur mee met de demonstratie naar het centrum van de stad.
Persbericht: waarom is een paar weken opvang voor afgewezen vluchtelingen niet genoeg?
Tijdens het plenaire debat in de Tweede Kamer heden ochtend over het BBB akkoord voelen de vluchtelingen van Wij Zijn Hier zich gesteund door partijen D’66, GL, SP, Partij vd Dieren, CU en Groep Kuzu/Ozturk. Deze partijen tonen begrip voor het feit dat het probleem van veel afgewezen vluchtelingen niet is opgelost in een paar weken noodopvang. Ze benadrukken de menselijke kant van het probleem: veel vluchtelingen kunnen niet terug keren naar hun land vanwege oorlog en geweld en door administratieve problemen, punten die de regeringspartijen weigeren onder ogen te zien.
Waarom kunnen vluchtelingen vaak niet terug keren?
1. Geen documenten:
Veel vluchtelingen zijn in Nederland gearriveerd zonder documenten. Dat komt omdat een deel van de vluchtelingen:
– uit gebieden komt die al zo lang in chaos zijn dat er geen regeringen/ overheden waren om documenten te verstrekken, zoals bijv. Zuid-Centraal Somalie of Zuid Sudan.
– of omdat het oorlog was tijdens hun geboorte, zoals in Sierra Leone en Liberia, waar het lange tijd burgeroorlog is geweest en registratie van geboortes toen veelal niet voorkwam;
– of omdat ze uit gebieden komen waar het niet gangbaar is dat ouders aangifte doen van geboorte.
Deze vluchtelingen kunnen niet formeel aantonen wie ze zijn en waar vandaan ze komen en krijgen dan ook geen terugkeerdocument van de ambassade van hun land van herkomst.
2. Geen functionerende ambassade:
Een ander deel van de vluchtelingen is afkomstig uit landen waar het nu onrustig is of waar thans geen goed functionerende overheid meer bestaat. Deze vluchtelingen beschikken wel over een geboorte- of identiteitsbewijs maar kunnen geen terugkeerdocument krijgen omdat de ambassade nu niet of nauwelijks functioneert. Recente voorbeelden hiervan zijn Jemen en Libië. Zo is er een vluchteling die in december 2014 heeft gevraagd om een terugkeerdocument bij de Jemenitische ambassade maar tot op heden geen antwoord heeft omdat de overheid in Jemen de facto niet meer functioneert.
3. Naar welk land moeten ze terugkeren?
Het conflict tussen Ethiopië en Eritrea zorgt voor onoverkomelijke problemen bij terugkeer. Als je geboren bent op grondgebied van Ethiopië uit een Eritrese vader en een Ethiopische moeder, en je bent door Ethiopie gedeporteerd naar Eritrea, welke nationaliteit heb je dan? Zowel de Eritrese als de Ethiopische ambassade wijzen naar elkaar en de vluchteling wordt van het kastje naar de muur gestuurd.
Een deel van de vluchtelingen is als kind met hun ouders uit hun land van herkomst gevlucht. Zo zijn er bijvoorbeeld Somaliërs die met hun ouders als jong kind naar Saoedi Arabië zijn gevlucht en daar hun hele leven illegaal hebben gewoond. Saoedi Arabië neemt deze personen niet terug. Somalië neemt ze alleen terug als ze opgehaald worden door een familielid. Een aantal ambassades stelt als voorwaarde voor het verstrekken van een terugkeer- of identiteitsdocument dat een familielid in het land verblijft die de relatie met de vluchteling kan bevestigen en/of de terugkerende vluchteling zal ophalen en onderdak verlenen. (Somalië, Ethiopië, Eritrea). Deze groep heeft geen contacten meer met familie en komt dan niet in aanmerking voor een terugkeerdocument of identiteitsbewijs.
Dit zijn dus een aantal administratieve problemen waardoor een deel van de vluchtelingen niet terug kan, ook als ze dat wel willen. Voor vluchtelingen die niet terug kunnen moet een oplossing worden gevonden.
Door politici wordt regelmatig gezegd dat ‘de rechter bepaald heeft dat de vluchteling is uitgeprocedeerd en men DUS moet vertrekken’. In de asielprocedure, als enige rechtsgang in Nederland, wordt in hoger beroep echter door de rechter slechts formeel getoetst, dwz alleen gekeken of de procedure juist is gevolgd en heeft de rechter geen inzage in de dossiers. Er wordt dus niet inhoudelijk en vol beoordeeld of iemand terecht is afgewezen. Het is dus niet juist om nu te zeggen ‘dat de rechter heeft bepaald dat een vluchteling terecht is afgewezen, alleen de procesgang is beoordeeld. In de praktijk slaagt ongeveer 25% van de vluchtlingen alsnog, na lange periodes van bureaucratische verwikkelingen van vaak een jaar of langer, alsnog een verblijfsvergunning te verkrijgen. Bewijs van onzorgvuldige besluitvorming van IND.
